Metoda Feldenkraisa

Zastosowanie

Metoda Feldenkraisa w rehabilitacji ortopedycznej, neurologicznej i inne jej zastosowania
  • Bóle pleców, kręgosłupa, stawów, bóle mięśniowe – te dolegliwości często wynikają z nawykowego sposobu poruszania się, często przeciążającego pewne struktury poza możliwości samo regeneracji organizmu. Odkrycie i przełamanie tych nawyków prowadzi do bardziej równomiernego rozłożenia obciążeń i zmniejszenia dolegliwości bólowych.
  • Złamania i zwichnięcia często prowadzą do mechanizmów kompensacyjnych w innych częściach ciała. Mechanizmy te często trwają dłużej niż czas potrzebny do wyleczenia pierwotnego urazu. Przez wykonywanie lekcji Metody Feldenkraisa odkrywamy i często pozbywamy się tych mechanizmów kompensacyjnych, które raczej hamują niż wspomagają proces powrotu do pełnej sprawności. Likwidujemy w ten sposób wtórne źródło dolegliwości bólowych.
  • Wady postawy to nie tylko boczne skrzywienia kręgosłupa i płaskostopie. Wymogi życia i pracy w dzisiejszych czasach powodują, że równowaga między strukturą organizmu a siłami na nią działającymi jest zachwiana. Poprzez regularne stosowanie lekcji Metody Feldenkraisa uczymy się jak utrzymać ciało w przestrzeni tak, aby obciążenie przechodziło w jak największym stopniu przez szkielet a nie było utrzymywane przez mięśnie i więzadła. Prowadzi to do odciążania mięśni i znormalizowania ich napięcia a co za tym idzie zmniejszenia odchyleń struktury od optymalnego położenia. Moshe Feldenkrais mawiał, że ta metoda polega na odnalezieniu równowagi między siłą grawitacji a układem nerwowym. Przez wykonywanie lekcji Metody Feldenkraisa tak reorganizujemy układ nerwowy aby w sposób optymalny utrzymywał ciało w polu grawitacyjnym.
  • Stwardnienie rozsiane to choroba, na którą nie ma jak do tej pory pewnego leku. Osobom z tym schorzeniem Metoda Feldenkraisa oferuje możliwość odkrycia innego, nowego sposobu poruszania się. Takiego, gdzie zmniejsza się zarówno zużycie energii jak i obciążenie struktury organizmu ( oba te elementy są ze sobą nierozerwalnie połączone ). Poruszanie staje się łatwiejsze, lżejsze i przyjemniejsze.
  • Choroby reumatyczne i zwyrodnieniowe stawów. Wiadomo, że gdy siły przechodzące przez staw nie są skierowane optymalnie (określa to precyzyjnie budowa anatomiczna stawu i kierunek ruchu ) powoduje to zwiększone obciążenie stawu. Przez regularne wykonywanie lekcji uczymy się jak poruszać się z mniejszym obciążeniem stawów. Może to doprowadzić do spowolnienia, zatrzymania lub nawet do odwrócenia procesu zwyrodnieniowego stawów (zależnie od stadium zaawansowania oraz rodzaju procesu chorobowego).
  • Stany pooperacyjne. Każda operacja jest dla organizmu pewnego rodzaju szokiem. Oczywiście im operacja rozleglejsza tym zmiany powstałe w jej wyniku są większe. Zwłaszcza operacje obejmujące układ kostno-mięśniowy mogą doprowadzić do kompensacyjnych zmian w strukturze ciała, do przykurczów tkanek, problemów z poruszaniem i dolegliwości bólowych. Czasem zmiany są na tyle rozległe, że organizm sam nie jest w stanie poradzić sobie z przystosowaniem się do nich. Przez wykonywanie lekcji na nowo tworzymy równowagę między strukturą ciała a siłami na nie działającymi.
  • Zaburzenia emocjonalne. Feldenkrais jako jeden z pierwszych był adwokatem jedności ciała, psychiki i umysłu. Każdemu ruchowi i działaniu w ogóle towarzyszą pewne ( uświadomione lub nie ) stany emocjonalne i umysłowe. Rozbudowanie swojego potencjału i repertuaru ruchowego zwiększa jednocześnie nasz potencjał zachowań na poziomie emocjonalnym czy umysłowym. Dzięki temu nawykowe do tej pory zachowania i reakcje mogą zostać zastąpione nowymi bardziej adekwatnymi do sytuacji.
  • Wylewy i udary – to schorzenia powstałe w wyniku częściowego uszkodzenia komórek mózgu. W zależności od rozległości i umiejscowienia uszkodzonego obszaru spotykamy się z różnymi ograniczeniami funkcji organizmu. Coraz więcej badań z dziedziny neurofizjologii potwierdza plastyczność układu nerwowego nawet po okresie wzrostu. Tworzenie nowych połączeń między komórkami nerwowymi zwiększa funkcjonalne możliwości. Metoda Feldenkraisa poprzez bodźce ruchowe i czuciowe stymuluje tworzenie nowych połączeń nerwowych co prowadzi do funkcjonalnej poprawy organizmu. Stopień poprawy oczywiście uzależniony jest od rozległości uszkodzenia ale funkcjonalna poprawa do pewnego stopnia jest zawsze możliwa.
Zastosowania metody Feldenkraisa w pracy z aktorami, tancerzami, sportowcami i muzykami
Coraz więcej aktorów, tancerzy, sportowców i muzyków odkrywa tę metodę jako sposób na poprawę swojej sprawności, doskonalenie swojego warsztatu pracy, wzbogacenie swojej ekspresji ruchowej i sposób na zapobieganie kontuzjom, pozbycie się bólów związanych z przeciążeniem organizmu. Kilka aspektów pracy z tą grupą osób zasługuje na bliższą uwagę. Wizerunek samego siebie. Wykonując lekcje Metody Feldenkraisa rozwijamy obraz samego siebie czyli to jak siebie postrzegamy, czujemy i jakie mamy wyobrażenie o sobie. Wiadomo, że sposób w jaki się zachowujemy i działamy jest uwarunkowany tym jaki mamy obraz samego siebie. Im bardziej wszechstronny i rozbudowany obraz samego siebie tym większy repertuar sposobów działania, bardziej adekwatnie potrafimy zachować się do zaistniałej sytuacji. Każda lekcja stwarza nowe wyzwanie ruchowe. Wykonując taką lekcję uczymy się jak sprostać takim wyzwaniom. Kolejne, specyficzne sekwencje ruchowe pozwalają rozwinąć nasz potencjał ruchowy i wzbogacić nasz repertuar ruchowy. Zwiększona świadomość siebie (m.in. świadomość ciała, ruchu, przestrzeni)wraz ze zwiększonym repertuarem ruchowym wzbogaca naszą ekspresję . Między innymi mowa o ekspresji ruchowej i wokalnej, jako że głos jest również funkcją ruchową zależną od napięcia mięśni oddechowych, klatki piersiowej i kręgosłupa. Regularne zajęcia z Metody Feldenkraisa nawet w wymiarze 3 razy w tygodniu prowadzone są w wielu szkołach aktorskich na świecie m.in. w Nowym Yorku i Chicago. Feldenkrais przez lata współpracował z teatrem Petera Brooksa. Kolejnym aspektem jest ten, że tancerze, sportowcy i (choć w mniejszym stopniu)aktorzy ciągle narażeni są na kontuzje. Świadomość ciała, ruchu i przestrzeni oraz umiejętność funkcjonalnie zdrowego (patrz opisy dotyczące rehabilitacji)przenoszenia ciężaru ciała w polu grawitacyjnym pozwalają na zmniejszenie ryzyka kontuzji. Tutaj też należy wspomnieć o muzykach, którzy spędzając długie godziny przy instrumencie w niezmienionej często niesymetrycznej pozycji narażeni są na przeciążenia mięśni i stawów prowadzące często do chronicznych bólów. Praktykowanie Metody Feldenkraisa zmniejsza to ryzyko umożliwiając jednocześnie bardziej harmonijny ruch. W regularnych zajęciach tej metody uczestniczą m.in. członkowie orkiestry symfonicznej w San Francisco. Na corocznych letnich obozach muzycznych w Tanglewood w USA lekcje Metody Feldenkraisa są stałym punktem programu. Yehudi Menuhin nie krył swojego podziwu dla możliwości płynących ze stosowania tej metody i sam przez wiele lat brał lekcje od Moshe Feldenkraisa. Jest to tylko przykładowa i do tego bardzo skrótowa lista możliwych zastosowań Metody Feldenkraisa. Możliwości jej są nieograniczone ponieważ nieograniczone są możliwości układu nerwowego do podwyższania jakości swojego funkcjonowania. Na koniec pragniemy jeszcze raz podkreślić, że w założeniach nie jest to metoda lecznicza lecz edukacyjna. Zajęcia nie są zorientowane na żadną konkretną jednostkę chorobową czy dolegliwość. Niezależnie od diagnozy poprawa jakości ruchu może przynieść ulgę każdej osobie. Pamiętaj, najpierw skonsultuj się ze swoim lekarzem. Jeśli masz pytania czy w Twoim przypadku Metoda Feldenkraisa może Ci pomóc skontaktuj się z nami.